امام زمان(عج) مهربانترین در حق ما
حکایت دوم
راوی می گوید: بر حضرت صادق (ع) وارد شدم. دیدم رنگ آقا دگرگون است . از علت آن سؤال کردم. فرمود:
من اهل خانه را از رفتن به بالای خانه نهی کرده بودم. چون داخل خانه شدم کنیزی از نردبان بالا رفته بود و فرزند خردسال مرا هم با خود برده بود. تا نگاهش به من افتاد لرزید، فرزندم از دست او به زمین افتاد و جان داد.
من برای مرگ فرزندم به این حال نشدم بلکه برای ترس و وحشت کنیز ناراحتم و به آن کنیز فرمود:
تو را در راه خدا به خاطر خدا آزاد کردم. منتهی الآمال،ج2،ص345.
برداشت:
با وجود این که کنیز از دستور امام سرپیچی نمود و به خاطر غفلت او فرزند امام(ع) جان باخت، باز هم امام(ع) او را بخشید وبه خاطر این که او ترسیده بود، ناراحت شده و غصه می خوردند و تمام آن گذشت و مهربانی امام صادق(ع)
امروز در وجود مقدس امام عصر(عج) متبلور می باشد.
از این رو اگر مرتکب اشتباه و معصیتی شدیم نباید ناامید شویم و ازدرگاه آن بزرگوار روی بگردانیم. بلکه باید به سوی حضرتش بازگردیم و از آن بزرگوار طلب بخشش نماییم که آن بزرگوار همچون اجدادش مهربان و عفو کننده است.
سید بن طاووس عالم بزرگوار شیعه گوید:
سحر گاهی در سرداب مقدس سامرا بودم. ناگاه صدای مولایم را شنیدم که برای شیعیان این طور دعا می کرد:
"خدایا شیعیان ما ...گناهان بسیاری به پشتوانه محبت و ولایت ما انجام داده اند. اگر گناهان آنها گناهی است که در ارتباط با توست از آنها بگذر که ما راضی هستیم وآن چه از گناهان آنها در ارتباط با خودشان است خودت بین آنها اصلاح کن واز خمسی که حق ماست به آنها بده تا راضی شوند و آنها را از آتش جهنم نجات بده و آنها را با دشمنان ما در عذاب و غضب خود جمع مفرما". نجم الثاقب،ص455.
نظرات شما عزیزان:
امیدوارم موفق باشید...
یه مطلب درباره رهبری زدم حتما بیا وحمایت کن...
منتظر نظرتان هستم
یا حق